จริงหรือหลอก "หมีกินผึ้งชาวบ้าน"

: 14 ก.พ. 2568, 05:45 : 179

อีสานโคแฟค EP.1

ข่าวจริงหรือข่าวลวง

”หมีป่ามากินผึ้งโพรงชาวบ้านวนาสวรรค์ อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ จริงหรือ?“

ช่วงนี้มีข่าวคราว กระแสข่าวในพื้นที่ ตำบลไพรพัฒนา อำเภอภูสิงห์ ว่า มีหมีขอ หรือหมีหมา ออกมาล่า หากินน้ำผึ้งโพรงที่เกษตรกร ในพื้นที่เลี้ยงไว้จนเกิดความเสียหาย ในหลายๆ กล่องด้วยกัน

ทีมงานฯ ลงพพื้นที่พูดคุย สนทนากลุ่มย่อย กับกลุ่มผู้เลี้ยงผึ้งโพรง บ้านวนาสรรค์ โดยมีคุณขุ่ย ประดิษ บุญออน หัวหน้ากลุ่มเลี้ยงผึ้งโพรงบ้านวนาสรรค์ เล่าว่า กล่องเลี้ยงผึ้ง ถูกทำลาย คาดว่า หมีหมา หรือหมีขอ ออกล่า น้ำผึ้งในบริเวณ บ้านวนาสวรรค์ สร้างความเสียหาย ให้ผู้เลี้ยงผึ้ง ผึ้งโพรงถูก หมีขอ หรือหมีหมา กินไปจำนวน 5 กล่อง หลังจากเข้าไปตรวจสอบ จึงพบ รอยขีดข่วน เป็นคล้ายๆ รายเท้า กล่องเลี้ยงผึ้งล้มระแนระนาด ผึ้งบางส่วนตาย รังผึ้งถูกกินไปด้วย

หลังจากนั้น ทีมงานฯ ได้ติดต่อไป ที่เขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยศาลา ได้นำกล้องวงจรปิดมาติดตั้งบริเวณดังกล่าว เพื่อทราบถึงพฤติการณ์ของ สัตว์ที่มาทำลายและกินรังผึ้งว่า เป็นสัตว์ชนิดใด กันแน เพื่อให้เกษตรกรผู้เลี้ยงผึ้งมีความสบายใจ และสามารถจัดการปัญหา และเฝ้าระวัง ได้ถูกต้อง ตรงจุด

ผู้เขียน ได้สัมภาษณ์ นายสาธิต พันธุมาศ หัวหน้าเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยศาลา อำเภอภูสิงห์ ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และทราบข้อมูลว่า จริงๆ สัตว์ที่เข้าไปกิน และทำลาย กล้องเลี้ยงผึ้งโพรง นั้น เป็น หมาหริ่ง และ ชะมด ไม่ใช่ หมีขอ หรือหมีหมา แต่อย่างใด นอกจากนั้นท่านยังเล่า ต่อไปว่า ในพื้นที่เขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยศาลา นั่น ยังไม่พบว่า มีหมีหมา หรือหมีขอ อาจจะมีในพื้นที่ป่าตอนใน ที่เป็นป่าดิบชื้น หรือป่าดิบเขา เท่านั้น

ดังนั้น จึงขอชี้แจง และแจ้งข้อมูลที่ถูกต้องให้ทราบว่า ในพื้นที่เขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยศาลา มีพื้นที่ในความรับผิดชอบ ราวๆ 237,500 ไร่ คิดเป็นพื้นที่ 380 ตารางกิโลเมตร ลักษณะภูมิประเทศ เป็นผืนป่าทอดยาว ตามแนวชายแดนไทยกัมพูชา ลักษณะพื้นที่ เป็นป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น มีสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 44 ชนิด นก 114 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 22 ชนิด สัตว์สะเทินบกสะเทินน้ำ 32 ชนิด

หมาหริ่ง มีรูปร่างคล้ายเพียงพอนผสมกับหมูหริ่ง มีปลายปากและจมูกยาวเหมือนหมูหริ่ง และมีเล็บยาวเพื่อใช้ในการขุดดิน มีรูปร่างต่างจากหมูหริ่งที่มีขนาด และมีหูใหญ่กว่า และหางยาวกว่า ขาค่อนข้างสั้น และเท้ากว้าง อุ้งเท้าค่อนข้างยาว แสดงให้เห็นว่าหมาหริ่งสามารถปืนต้นไม้ได้ดี ขนล้าตัวของหมาหริ่งมีสีน้้าตาลปนเทา หรือ ด้า มีแถบสีขาวที่เหนือจมูกระหว่างตาทั้งสอง ใต้ปาก คาง คอและหลังตามีขนสีขาว นอกจากนี้ยังมีแถบขนสีขาวยาวพาดจากหัวไปยังกลางหลัง สีขนอาจเปลี่ยนแปลงไปได้ตามฤดูกาล เวลาที่ตกใจต่อมใกล้ทวารจะปล่อยสารที่มีกลิ่นเหม็นออกมา

ส่วน ชะมด เป็นชะมดขนาดใหญ่ คอค่อนข้างยาว ที่คอมีแถบขนสีขาวสลับดำคล้ายเป็นสายสร้อย ขนลำตัวมีสีเทาเข้ม น้ำตาล และสีเนื้อ บริเวณสีข้างต้นขา และขาหลังมีลายเป็นแถบต่อเนื่องกันสีเทา แต่ไม่เป็นจุดเหมือนในชะมดแผงสันหางดำ ด้านหลังคอมีแผงขนที่ตั้งขึ้นเป็นแถบสีดำวิ่งผ่านกลางหลังมายังโคนหาง หางมีลักษณะเป็นปล้องสีดำสลับขาว มีปล้องสีดำประมาณ 5 – 6 ปล้อง ขนที่ขาหน้าสีน้ำตาลเข้มกว่าขนที่ขาหลัง นอกจากนี้นิ้วที่ 3 และ 4 ของขาหน้าจะมีหนังหุ้มเล็บ ชะมดแผงสันหางปล้อง มีต่อมกลิ่นใกล้ทวารสร้างสารที่เรียกว่าน้ำมันชะมด ใช้ในการติดต่อสื่อสารกันในกลุ่ม

เพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ ตรงกัน ”ศูนย์โต้ตอบข่าวลวง อำเภอภูสิงห์“ จึงขอแจ้งข่าว ให้เกษตรกร ผู้เลี้ยงผึ้งโพรง ได้ทราบ ร่วมกันว่า ข่าวสารเรื่องหมีกินผึ้งนั้น แท้จริงแล้ว สัตว์ที่มากินผึ้ง คือ หมาหริ่ง และตัวชะมด จึงขอให้ทุกท่าน ถือว่า ทั้งหมาหริ่ง และชะมด นั้นคือศัตรู ของผึ้งโพรง และควรหาวิธีการจัดการ ที่คำนึงถึง การอยู่ร่วมกันระหว่าง คน พืช สัตว์ ในฐานะส่วนหนึ่งของระบบห่วงโซ่อาหาร ที่ต่างฝ่ายต่างเกื้อกูล สัมพันธ์กัน ต่อไป

ทีมอีสานโคแฟค จ.ศรีสะเกษ  รายงาน

Tags :